Korsak Władysław (1890–1949), wojewoda stanisławowski i kielecki. Ur. 23 XII w Sławucie na Wołyniu. Ukończył gimnazjum realne w Równem, potem studiował w Instytucie Leśnym oraz w Instytucie Politechnicznym w Kijowie. Był tam członkiem młodzieżowej, lewicowej «Korporacji», potem należał do Młodzieży Postępowo-Niepodległościowej «Filarecja» i Związku Walki Czynnej. Od r. 1908 był członkiem Polskiej Partii Socjalistycznej (PPS) Frakcji Rewolucyjnej. W r. 1913 aresztowany, po odbyciu więzienia deportowany do Witebska. K. w r. 1917 wrócił do Kijowa, gdzie pracował w instytucjach polskich przy Centralnej Radzie Ukraińskiej. Był wówczas zwolennikiem współdziałania z bolszewikami, pełnił funkcję zastępcy delegata Komisariatu Ludowego do Spraw Narodowościowych na Kijów. W r. 1918 wrócił do Polski i wstąpił do służby w administracji państwowej, zajmując kolejno stanowiska starosty w Radzyminie (od 15 I 1919), naczelnika wydziału samorządowego w Urzędzie Wojewódzkim Warszawskim (od 30 II 1921), wicewojewody warszawskiego (od 1926), po przewrocie majowym – wojewody stanisławowskiego (od września 1926) i kieleckiego (październik 1926–luty 1930). Od 18 II 1930 r. był dyrektorem departamentu samorządowego w Min. Spraw Wewnętrznych, a od 1 XII t. r. podsekretarzem stanu w tymże ministerstwie, gdzie podlegały mu sprawy samorządowe. Na tym stanowisku pozostawał do r. 1939. Za jego urzędowania została wydana ustawa z r. 1933 o zmianie ustroju samorządu terytorialnego (tzw. ustawa unifikacyjna). Pełnił funkcje prezesa Tow. Krzewienia Kultury Teatralnej w Warszawie. Był członkiem zarządu Polskiego Banku Komunalnego i rady nadzorczej Banku Gospodarstwa Krajowego. Od r. 1939 przebywał na emigracji, od r. 1941 w Stanach Zjedn. A. P. Pracował tu m. in. w organizacjach pomocy uchodźcom. Zmarł 30 XII 1949 r. Był żonaty z Haliną Gołębiowską. Odznaczony Orderem Polonia Restituta III kl. i Krzyżem Niepodległości.

Łoza, Czy wiesz, kto to jest?; Jabłoński H., Polska autonomia narodowa na Ukrainie, (W. 1948); Wierzejski W., Fragmenty z dziejów polskiej młodzieży akademickiej w Kijowie 1834–1920, W. 1939; – Ivanka A., Wspomnienia skarbowca, (W. 1964); Spraw, stenogr. Sejmu Rzpltej Pol., kad. IV poz. 85; Uziembło W., Wspomnienia, W. 1965; – „Z Pola Walki” 1961 nr 3 s. 45; – Informacje rodziny.

Janusz Żarnowski